Odpowiedź na interpelację nr 8918

Informacje pochodzą ze stron sejmowych.    http://www.sejm.gov.pl

Odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów - z upoważnienia ministra - na interpelację nr 8918

w sprawie interpretacji art. 19 ustawy o podatku od towarów i usług

   Szanowny Panie Marszałku! W związku z pismem Pana Marszałka z dnia 15 grudnia 2004 r. Nr SPS-0202-8918/04, przy którym przesłana została interpelacja Pana Posła Ryszarda Tomczyka w sprawie interpretacji art. 19 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.), uprzejmie informuję:

   Art. 19 ust. 1 ww. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, obowiązującej do końca kwietnia 2004 r., przyznawał podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług. Z powyższego prawa podatnik mógł skorzystać po spełnieniu wymogów określonych w ww. ustawie i w terminach w niej wskazanych. Jednym z wymogów uprawniających podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług było posiadanie faktury i otrzymanie towaru.

   Dla skorzystania przez podatnika z powyższego prawa istotne było skorelowanie otrzymania towaru przez nabywcę z wydaniem tego towaru przez sprzedawcę, potwierdzone fakturą dokumentującą transakcję sprzedaży.

   Termin ˝otrzymanie towaru˝, użyty w art. 19 ust. 3a ww. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r., nie został zdefiniowany w tej ustawie. Należy zatem termin ten przyjąć w rozumieniu przepisów prawa cywilnego.

   Wydanie towaru następuje przez przeniesienie posiadania w rozumieniu przepisów art. 348 i 349 kodeksu cywilnego. Cywilistyczne ujęcie wydania rzeczy (towaru) opiera się na przeniesieniu posiadania, przy czym celem wydania powinno być zapewnienie kupującemu możliwości korzystania z nabytej rzeczy. Rozwiązanie to dopuszcza więc przeniesienie posiadania przez pozostawienie przedmiotu transakcji we władaniu dotychczasowego posiadacza lub zgodnie z art. 350 k.c. przez umowę między kontrahentami i zawiadomienie osoby trzeciej, w której posiadaniu lub dzierżeniu znajduje się sprzedany towar.

   Objęcie rzeczy w posiadanie przez odbiorcę może być uzależnione od treści umowy łączącej strony, zaś organy podatkowe mają obowiązek oceniać, czy umowy pomiędzy podatnikami nie zostały zawarte dla pozoru lub w celu obejścia przepisów prawa podatkowego.

   Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że dla spełnienia wymogu art. 19 ust. 3a ww. ustawy o podatku od towarów i usług nie było niezbędne wydanie nabytego towaru, gdyż zgodnie z art. 535 k.c. wydanie towaru musi być związane z możliwością bezpośredniego dostępu kupującego do rzeczy w taki sposób, aby mógł ją odebrać bądź dysponować jak właściciel.

   Dodatkowo informuję, że wskazywana przez Pana Posła regulacja art. 19 ust. 3a ww. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. obowiązywała już od dnia 16 stycznia 1995 r. (wprowadzona ustawą z dnia 16 listopada 1994 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym; Dz.U. Nr 132, poz. 670).

   Z poważaniem

   Podsekretarz stanu

   Jarosław Neneman

   Warszawa, dnia 7 stycznia 2005 r.