P O S T A N O W I E N I E Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 r. Dz.U. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 28-06-2006 r. stwierdza, że wydatki związane z wynajmem, serwisem oraz uzupełnianiem automatu wydającego napoje dla klientów, stanowią wydatki na potrzeby reprezentacji i w związku z tym nie mogą być zaliczane w ciężar kosztów uzyskania przychodów.U Z A S A D N I E N I E Pismem z dnia 19-02-2007 r. zwrócił się Pan z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, przedstawiając następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje Pan usługi w zakresie wymiany opon, myjni samochodowej i innych usług warsztatowych. Klientami firmy w przeważającej części są klienci indywidualni, korzystający z usług na bieżąco, na miejscu czekając na wykonanie usługi. W punkcie obsługi umieszczony został automat wydający napoje (kawa, herbata, kakao), z którego korzystają oczekujący klienci. Firma ponosi koszty wynajmu, serwisu i uzupełniania automatu w artykuły potrzebne do sporządzania napojów. Wydatki te traktowane są jako koszty obsługi klienta, mające charakter roboczy. Ta dodatkowa forma obsługi klienta poprawia pośrednio jakość usługi, zachęca klienta do ponownego skorzystania z usług firmy, przez co wpływa zdecydowanie na zwiększenie przychodów firmy. Sformułował Pan też następujące pytanie: czy wydawanie klientom napojów stanowi formę reprezentacji ?

Sformułował Pan też własne stanowisko w sprawie stwierdzając, że tego rodzaju wydatku nie należy traktować jako reprezentacji, ponieważ nie posiada cech „reprezentowania kogoś lub czegoś, okazałości, wystawności w czyimś sposobie bycia”, zgodnie z definicją słownikową reprezentacji. Reprezentacja ma na celu kształtowanie i utrwalanie wizerunku firmy na zewnątrz, co ma miejsce między innymi w kontaktach z innymi podmiotami gospodarczymi lub przyjmowanymi gośćmi. W przypadku Pana firmy czynność skierowana jest do istniejącego klienta, którego należy zatrzymać stosując różne formy zachęcenia do ponownego korzystania z usług firmy. Słuszność tego do kosztów stanowiska będzie miała wpływ na dalsze ujmowanie tych wydatków do kosztów w świetle znowelizowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a konkretnie wprowadzenia nowego zapisu w art. 23 ust. 1 pkt. 23 o wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów „kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów w tym alkoholowych”.Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę oraz stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia tego zdarzenia, postanawia udzielić następującej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Zatem aby wydatek mógł być uznawany za koszt uzyskania przychodów, między nim, a spodziewanym przychodem musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że jego przeniesienie ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. Obowiązek wykonania takiego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne. Ponadto zaliczenie danego wydatku do kosztów podatkowych uzależnione jest od tego, czy nie mieści się on w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, które zawiera art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 23 ust. 1 pkt 23 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązującym od dnia 01-01-2007 roku, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomicznych, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.Należy jednak zaznaczyć, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „reprezentacja”. Uzasadnione jest zatem posługiwanie się jego definicją występującą w Słowniku języka polskiego, zgodnie z którą „reprezentacja” to: okazałość, wystawność, wytworność w czyimś sposobie życia, związaną z zajmowanym stanowiskiem lub pozycją społeczną. Katalog tych wydatków nie jest jednak ściśle określony i ma charakter otwarty. Do wydatków na reprezentację należy zaliczyć każdy wydatek, którego celem jest kształtowanie wizerunku firmy, co służy pozytywnemu odbiorowi tej firmy przez całe otoczenie gospodarcze, w tym klientów. Zatem zdaniem tutejszego organu podatkowego wydatki ponoszone na podejmowanie interesantów (klientów) są wydatkami na reprezentację, gdyż są to działania mające na celu zaprezentowania firmy w sposób jak najbardziej pozytywny w oczach obecnych lub przyszłych klientów.

Z przedstawionego stanu faktycznego sprawy wynika, iż w Pana firmie, w punkcie obsługi klientów, umieszczony został automat wydający napoje (kawa, herbata, kakao), z którego korzystają oczekujący klienci. Firma natomiast ponosi koszty wynajmu, serwisu i uzupełniania automatu w artykuły potrzebne do sporządzania napojów.Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz cytowane wyżej przepisy należy stwierdzić, że ponoszone przez Pana wydatki związane z wydawaniem napojów dla klientów, stanowią wydatki na potrzeby reprezentacji, jako elementu utrwalającego dobry wizerunek firmy i dbałość o klienta. Zatem wydatki poniesione na ten cel, jako wymienione w katalogu kosztów negatywnych, nie mogą być zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Zatem Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza, iż stanowisko podatnika zawarte we wniosku z dnia 19-02-2007 r. jest nieprawidłowe. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego informuje, iż dokumenty dołączone do wniosku o udzielenie interpretacji, nie podlegały ocenie przez organ podatkowy.Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, interpretacja niniejsza nie jest wiążąca dla wnioskodawcy. Wydana interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli właściwych dla wnioskodawcy – art. 14b § 2 w/w ustawy.Informacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest wiążąca do czasu zmiany przepisów prawa, które były przedmiotem interpretacji.Stronie przysługuje zażalenie do organu odwoławczego Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku ul. Świętojańska 13, w terminie 7 dni od daty otrzymania niniejszego postanowienia.Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej).