Pytanie podatnika: Czy wartość diet z tytułu podróży służbowych wypłaconych pracownikom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę na stanowisku kierowcy, w firmie która prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych stanowi koszt uzyskania przychodów? 


STAN FAKTYCZNY 
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż firma świadczy usługi transportowe, wykonuje zlecenia od krajowych i zagranicznych kontrahentów na przewiezienie ładunków. W związku z tym, pracownicy firmy wyjeżdżają poza terytorium kraju w celu dostarczenia bądź przywiezienia konkretnego towaru. Za wyżej wymienione usługi wystawiane są faktury sprzedaży. Pracownicy, którzy wykonują dane usługi rozliczają delegacje i są im wypłacane diety z tytułu podróży służbowych w wysokości przysługującej pracownikom określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. 
W związku z powyższym prosi Pani o zajęcie stanowiska, czy wypłacone diety z tytułu podróży służbowej pracownikowi zatrudnionemu jako kierowca stanowią koszty uzyskania przychodu w firmie.

STANOWISKO PODATNIKA 
?Artykuł 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówi o tym, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.? 
?Moim zdaniem /..../ firmie świadczącej usługi transportowe przysługuje prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych wypłaconych pracownikom zatrudnionym na umowę o pracę na stanowisku kierowcy?. 

OCENA PRAWNA STANOWISKA PYTAJĄCEGO Z PRZYTOCZENIEM PRZEPISÓW PRAWA 
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /tekst jednolity: Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn.zm./ kosztem uzyskania przychodów z poszczególnego źródła, są wszelkie koszty ponoszone w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. 
Możliwość zaliczenia wydatku do podatkowej kategorii kosztów uzyskania przychodów istnieje wówczas, gdy spełnione są łącznie następujące przesłanki:
- wydatek pozostaje w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i jest poniesiony w celu osiągnięcia przychodu,
- wydatek nie znajduje się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy,
- wydatek został właściwie udokumentowany.
Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia podróży służbowej. 
Przepis art. 77(5) § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy /tekst jednolity Dz.U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 z późn.zm./ stanowi, że pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.
Z brzmienia powyższej definicji można wysnuć wniosek, że podróżą służbową jest wyjazd poza miejscowość stałego wykonywania pracy na służbowe polecenie pracodawcy, który to wyjazd związany jest z wykonywaniem zadania służbowego. Podróżą służbową pracownika, jest więc taki wyjazd, który odbywa się na polecenie pracodawcy.
Dla pracowników zatrudnionych w sferze budżetowej rodzaj i wysokość należności przysługujących z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju określa rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju /Dz.U. Nr 236, poz. 1991 z późn.zm./.
Natomiast wysokość oraz warunki ustalania należności z tytułu krajowych podróży służbowych dla pracowników zatrudnionych w sferze budżetowej zawarte zostały w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002r. opublikowanym w Dz.U.Nr 236, poz. 1990 z późn.zm./. 
Zaś warunki wypłacania należności z tytułu podróży służbowej pracownikom zatrudnionym w sferze pozabudżetowej, tj. przez pozostałych pracodawców określa pracodawca w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie wynagradzania, albo w umowie o pracę, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu wynagradzania /art. 77(5) § 3 Kodeksu pracy/. 
Pracodawcy ci mogą ustalać należności z tytułu podróży służbowych w sposób dowolny, a więc bardziej lub mniej korzystny od ustalonych dla pracowników sfery budżetowej z wyjątkiem diety, gdyż w tym przypadku pracodawca ma obowiązek określić w układzie zbiorowym pracy, regulaminie wynagradzania lub umowie o pracę prawo pracownika do diety za każdą dobę krajowej lub zagranicznej podróży służbowej. Wysokość diety za dobę podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju nie może być niższa niż dieta z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju ustalonej dla pracowników zatrudnionych w sferze budżetowej, - art. 77(5) § 4 Kodeksu pracy. 
W przypadku, gdy pracodawca nie uregulował kwestii zwrotu należności z tytułu podróży służbowej pracowników w układzie zbiorowym pracy, regulaminie wynagradzania lub umowie o pracę, pracownikowi przysługują należności na pokrycie kosztów podróży takie jak pracownikowi zatrudnionemu w jednostce sfery budżetowej /§ 5 art. 775 Kodeksu pracy/. Pracownikowi, który z polecenia pracodawcy odbywa podróż służbową, po spełnieniu warunków przewidzianych w przepisach wymienionych wyżej rozporządzeń, przysługują m.in. diety.
Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z Kodeksu pracy, pracodawcę obciążają wszystkie niezbędne koszty poniesione przez pracownika w związku z podróżą służbową. Zatem, pracodawca /np. firma prowadząca działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych/, który zleca wyjazd służbowy swojemu pracownikowi - kierowcy w celu wykonania przez niego zadań służbowych poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy tego pracownika, może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów faktycznie poniesione wydatki związane z odbywaniem przez tegoż pracownika podróży służbowej.
Tym samym, jeżeli podróż służbowa odbywana przez pracownika ma związek z prowadzoną przez jego pracodawcę działalnością gospodarczą, nie ma przeszkód, aby diety wypłacone pracownikowi w związku z tą podróżą stanowiły u pracodawcy koszty uzyskania przychodu. 
W związku z powyższym stanowisko przedstawione w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe. 
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym i wiąże organy podatkowe do czasu zmiany przepisów.